ႏွင္းဆီရဲ႕ အခ်စ္တရား

 “မိုက္မဲတယ္ ထင္ခ်င္ထင္ေတာ့

ဘယ္သဇင္ မေသဆံုးပါသလဲ

ရွင္သန္တံုး လွပေမႊးရီ

ႏွင္းဆီရဲ႕ အခ်စ္တရား..” ဆိုတဲ့ ဆရာမၾကည္ေအးရဲ႕ ကဗ်ာေလးတပုဒ္ပါ။ ဒီကဗ်ာေလးကို ႀကိဳက္လြန္းလို႔ မွတ္စုထဲထည့္ထားတာ ၾကာခဲ့ပါၿပီ ။ မိတ္ေဆြတေယာက္က ႏွင္းဆီပန္းစည္းေလး ကိုင္ၿပီး “ႏွေမ်ာလိုက္တာ အၾကာႀကီးလည္းမခံဘူးေနာ္ ေစ်းႀကီးႀကီးေပးရၿပီး ခဏေလးနဲ႔ညိဳးသြားၿပီ” တဲ့ေလ၊ အဲ့ဒီစကားၾကားလိုက္လို႔ ဒီကဗ်ာေလးကို အမွတ္ရသြားတာပါ။ တကယ္ေတာ့ သဘာ၀တရားက ေပးထားသေလာက္ေပါ့..။ အၾကာႀကီးခံပါတယ္ဆိုတဲ့ သဇင္တို႔ သစ္ခြတုိ႔ေတာင္ အခ်ိန္တန္ရင္ ညႈိးႏြမ္းရေသးတာမို႔လား။ႏွင္းဆီပန္းေလးကို အျပစ္မျပင္ၾကပါနဲ႔ သူလည္းသူ႕သက္တန္း ရွိသေလာက္ ေနရတဲ့အခ်ိန္ေလးမွာ လုပ္သင့္တာကို လုပ္ႏုိင္သေလာက္ လုပ္သြားခဲ့တာပဲ၊ နီးစပ္ရာ လူတိုင္းကို စိတ္ေတြလန္းဆန္ေစတယ္ သူ႕ရဲ့ေမႊးႀကိဳင္တဲ့ ရႏွံ႔ေလးကိုျပန္႔လြင့္ေပးခဲ့တယ္၊      

              ခဏတာေလး ရွင္သန္ေနထိုင္သြားေပမယ့္ သူတို႔ရဲ႕ ရွင္သန္ေနထိုင္မႈကို အခ်ည္းႏွီးနဲ႔ ကုန္ဆံုးမသြားခဲ့ၾကပါဘူး။ သူတို႔ေတြဟာ ရွင္သန္ေနထိုင္ႏိုင္တုန္းေလးကို ၀င့္ထယ္စြာနဲ႔ လူေတြရဲ့ စိတ္ႏွလံုးကို ၿငိမ္းခ်မ္းမႈေတြ ေပ်ာ္ရႊင္မႈေတြပါ ေပးေဆာင္ခဲ့ၾကတယ္။

             ဒီႏွင္းဆီေလးလိုပဲ တို႔တေတြလဲ မႏုႆတၱဒုလႅဘ ရခဲလွတဲ့လူ႔ဘ၀ ေနရတဲ့ ခဏေလးမွာ မိမိကိုယ္က်ိဳးတခုတည္းသာ မၾကည့္ပဲ၊ ေလာကအက်ိဳး သာသနာ့အက်ိဳး ရပ္က်ိဳး ရြာက်ိဳး ႏိုင္ငံ့အက်ိဳးတို႔ကို တတ္ႏိုင္သေလာက္ ၊ လုပ္သင့္တာကို လုပ္ႏိုင္သေလာက္ လုပ္သြားၾကရေအာင္

            ႏွင္းဆီေလးေတာင္ မႏြမ္းေသး၊ မေကၽြေသး၊ မေျခက္ေသးခင္အထိ သူတာ၀န္ကို သူတာ၀န္ေက်ေအာင္ လုပ္ေဆာင္သြားခဲ့တယ္ေလ ။ ။

လုပ္မွ ရမယ့္ အလုပ္

လူ႔ေလာကကို စေရာက္လာတာနဲ႔တျပိဳင္နက္ ဘာမွန္းမသိတဲ့ စာခ်ဳပ္တခုကို ေသမင္းနဲ႔ သေဘာတူ လက္မွတ္ေရးထိုးခဲ့ရတယ္၊ အဲ့ဒီတုန္းက ဘာစာခ်ဳပ္မွန္းမသိခဲ့ဘူးေလ။ အခုခ်ိန္မွ စာခ်ဳပ္ကို ျပန္လွန္ၾကည့္မိေတာ့ စာခ်ဳပ္ပါအခ်က္အလက္ေတြက…….. လူ႔ေလာကကိုေရာက္ရွိလာေသာ အေမာင္လူသားအား ခႏၶာတခုကိုငွါးရမ္းေပးအပ္လိုက္သည္၊ ၎ခႏၶာကို ကၽႊႏ္ုပ္ေသမင္း ျပန္လွည္ ေတာင္းဆိုေသာအခ်ိန္တြင္ခ်က္ခ်င္း ျပန္ေပးရမည္။ ဤခႏၶာအား မိမိငွါးရမ္းသံုးစြဲေသာအခ်ိန္မွစ၍ ၎ခႏၶာအတြက္ လိုအပ္ေသာ စား၀တ္ေနေရး က်မၼာေရးမွအစ ကိစၥအ၀၀တို႔သည္ ငွါးရမ္းသံုးစြဲသူ အေမာင္လူသား၏ တာ၀န္သာျဖစ္သည္ တဲ့ေလ။                                         ကဲ…ခုဘယ္လိုလုပ္မလဲ၊ ျပန္ေပးရမဲ့ အခ်ိန္ကနီးသထက္နီးလာၿပီေလ၊ သိတတ္တဲ့အခ်ိန္ကစၿပီး ဒီငွါးရမ္းထားတဲ့ခႏၶာကိုယ္ႀကီးအတြက္ပဲ လုပ္ေပးခဲ့ရတယ္ သူစားဖို႔ သူေနဖို႔ သူ၀တ္ဖို႔တင္အားမရဘူး သူက အေဖၚလိုခ်င္တယ္ဆိုလို႔ ဘာမွလည္းမေတာ္စပ္တဲ့ လူတေယာက္ကို လက္ထပ္ၿပီး ရွာေဖြ ေကၽြးေမြးရျပန္ေရာ လင့္၀တ္တရားတဲ့၊ မယား၀တ္တရားတဲ့၊ အို… ရႈတ္ေနတာပဲ၊ ဒါတင္ပဲလားတဲ့၊ ဘယ္ဟုတ္ရမလဲ သားေတြ သမီးေတြတိုးပြါးလာေတာ့ ဆက္လက္ၿပီး ကၽြန္ခံလိုက္ပါဦးတဲ့၊ ကဲခုခ်ိန္ထိ ကိုယ္ပိုင္အလုပ္ကို ဘာမွမလုပ္ရေသးဘူး။ ေသမင္းဆီကငွါးထာတဲ့ ခႏၶာႀကီးအတြက္ပဲ လုပ္ေပးေနရင္း တျဖည္းျဖည္း ျပန္ေပးရမဲ့ရက္က ေရာက္ေတာ့မယ္ ေပးဆပ္ရတာနဲ႔ ျပန္ရတာတာ မတန္လိုက္တာကြာ၊ တန္ေအာင္ ကိုယ့္အတြက္အက်ိဳးရွိေအာင္ တခုခုေတာ့လုပ္ရမွာ မဟုတ္လား။ ငါေသသြားတဲံအခါက်ေတာ့ အခုငွါးရမ္းထားတဲံ့ ခႏၶကိုယ္ေကာင္ၾကီးနဲ႔အတူ ရွာထားေဖြထားတာေတြေရာ ေရႊေတြ ေငြေတြ တိုက္ေတြ ကားေတြ ဇနီးမယားသမီးသားနဲ႔ လင္သားအိမ္ရာအျဖာျဖာ အားလံုး အားလံုး ထားခဲ့ရမွာေလ၊ ဒီေတာ့ ေသရင္ကိုယ့္အတြက္ ယူသြားလို႔ ရမယ့္ ဒါန သီလ ဘာ၀နာစတဲ့ ေပးကမ္းစြန္႔က်ဲ လႈဒါန္းျခင္း၊ ကိုယ့္က်င့္တရား ေကာင္းမြန္ေအာင္ ထိမ္းသိမ္းေစာင့္ေရွာက္ျခင္း၊ တရားဘာ၀နာ က်င့္ႀကံပြါးမ်ားအားထုတ္ျခင္းအလုပ္ေတြလုပ္နိုင္မွသာ ကိုယ့္အတြက္အျမတ္ရမွာမို႔ အျမတ္က်န္ေအာင္ လုပ္ရေတာ့မွာေပါ႔ေနာ္ လုပ္ကိုလုပ္ရမွာေတာ့မွာေနာ္။ ကုိယ္လုပ္မွ ကိုယ္ရမဲ့ အလုပ္မို႔ ေမတၱာျဖင့္ သတိေလး ေပးလိုက္ပါရေစ။ ။