အခ်ိန္သည္ လူကိုမေစာင့္

အေပၚကနာရီေလးကို သတိထားၿပီး၊ ၾကည့္ၾကည့္ပါ ။ စကၠန္႔တံေလးဟာ၊ တေရြ႕ေရြ႕သြားေနတယ္ေနာ္၊ တစကၠန္႔ ေျပာင္းသြားတိုင္း၊ အရင္အခ်ိန္ မဟုတ္ေတာ့ဘူး။ အရင္စကၠန္႔ဟာ၊ ျဖစ္ၿပီးေတာ့ ပ်က္သြားၿပီ ၊ ေနာက္ထပ္ စကၠန္႔အသစ္ကေလး ၊ ထပ္ျဖစ္တယ္၊ အဲ့ဒီ စကၠန္႔အသစ္ဟာလည္း၊ ပ်က္သြားၿပီး၊ အသစ္ ထပ္ျဖစ္ျပန္တယ္ ။ ။အဲ့ဒီလိုပါပဲ မိမိတို႔ ပိုင္တယ္လို႔ထင္ေနတဲ့ ခႏၶာကိုယ္ႀကီးဟာလည္း၊ တစကၠန္႔ေျပာင္းတိုင္း တစကၠန္႔ ၊ အသက္ႀကီးသြားေနတာေနာ္၊ အရင္က နုပ်ိဴေနတဲ့ ခႏၶာဟာ၊ ခ်က္ခ်င္းပဲ၊ တစကၠန္႔ အိုသြားၿပီ ။ စကၠန္႔(၆၀) ဆိုရင္၊ တစ္မိနစ္ အိုသြားၿပီ ၊ (၃၆၀)ဆိုရင္၊ တစ္နာရီ အိုသြားၿပီေနာ္ ။ အရင္စကၠန္႔အခ်ိန္က မိမိတို႔ ခႏၶာဟာလည္း၊ ပ်က္သြားၿပီး၊ အခုစကၠန္႔မွာ အသစ္ျပန္ျဖစ္တာပါပဲ၊ ဒီအသစ္ဟာလည္း၊ ပ်က္သြားၿပီး၊ အသစ္ထပ္ျဖစ္ဦးမွာပဲ ၊ ျဖစ္လိုက္ ပ်က္သ ြားလိုက္၊ အသစ္ျပန္ျဖစ္လိုက္နဲ႔ေပါ႔ ။ တကယ္လို႔မ်ား၊ ပ်က္သြားတဲ့ ခႏၶာဟာ၊ အသစ္ျပန္မျဖစ္ေတာ့ဘူး၊ ဆိုတဲ့အခ်ိန္ဟာ၊ ေသတဲ့အခ်ိန္ေပါ႔။ ဟုတ္တယ္ေလ၊ ပ်က္သြားတဲ့ ခႏၶာဟာ အသစ္ ထပ္မျဖစ္ေတာ့၊ ေသၿပီေပါ႔ ။ မိမိတို႔ ထင္ေနတာက ၊ အရင္တုန္းကငါဟာ၊ အခုလည္း ငါပဲလ႔ို ထင္ေနတာေနာ္၊ မေန႔ကနဲ႔၊ ဒီေန႔ ေျပာင္းလႊဲသြားတာ၊ ထင္မွ မထင္ရွားတာကိုး ။ ဒါေပမဲ့ ဟိုးအရင္ ဆယ္ႏွစ္ကနဲ႔ အခု ယွဥ္ၾကည့္လိုက္ရင္ေတာ့ ၊ သိသာထင္ရွားတာေတာ့ ျငင္းလို႔ မရဘူးမဟုတ္လား ။ ဒါေၾကာင့္ ၊ မအို မနာ မေသပါခင္၊ ပညာႏွင့္ယွဥ္၊ ရႈဆင္ခ်င္ေလာ့ ၊ အေသမဦးခင္ေပါ႔ ။ ။